ดิ้นรน ไขว่คว้า หาหวัง
ที่ยัง พอมี หลงเหลือ
ดุจดั่ง อับปาง กลางเรือ
ไม่เหลือ สิ่งใด คว้าครอง
สำลัก กระอัก เจียนตาย
หมายมุ่ง พุ่งสู่ ฝั่งฝัน
ลอยคอ รอรอด กอดฝั่ง
พี่ยัง ยิ้มสู้ คู่เคียง
ผ่านภัย ครานี้ พ้นพา
ข้างหน้า คือวัน ของเรา
วันอังคารที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2554
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)